در این مقاله با در نظر گرفتن پتانسیل لنارد-جونز بین مولکول های سیستم دیسک شکل، تابع توزیع شعاعی و عامل ساختار با استفاده از رابطه تراکم پذیری و معادله ارنستین-زرنیک محاسبه و با سیستم دیسک سخت مقایسه شده است. همچنین معادله فشار و تراکم پذیری برای این پتانسیل محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد که در فاصله قطر مولکول برای برهمکنش لنارد-جونز، تابع توزیع صفر نمی گردد

در مقاله حاضر، شبیه سازی دینامیک مولکولی جریان پوآزی حاوی آرگون مایع درون یک نانوکانال با اعمال نیروی خارجی روی ذرات سیال، با استفاده از تابع پتانسیل های مختلف انجام شده است. برای محاسبه برهم کنش های بین اتم ها از سه مدل تابع پتانسیل لنارد - جونز مختلف، استفاده شده است. مدل های پتانسیل های بین مولکولی مدل شده عبارتند از: پتانسیل لنارد - جونز 6-12، پتانسیل لنارد - جونز 6-9، پتانسیل لنارد - جونز هموار. انرژی پتانسیل پروفیل های چگالی و سرعت در داخل کانال استخراج و بررسی شده اند. نتایج حاصله نشان می دهند که مشخصات و رفتار هیدرودینامیکی جریان به نوع تابع پتانسیل برهم کنش وابسته بوده و پیش بینی های پروفیل سرعت برای مدل پتانسیل لنارد - جونز 6-9 بیشتر از پتانسیل های لنارد - جونز 6-12 و لنارد - جونز هموار می باشد. همچنین، در شرایط یکسان با اعمال مدل تابع پتانسیل لنارد - جونز 6-9، سیستم شبیه سازی دیرتر به تعادل می رسد که این امر موجب افزایش زمان محاسبات می شود. نتایج حاصل از این تحقیق، تاثیر مدل نیروی برهم کنش بین مولکولی را در تحلیل و فهم جریان های با مقیاس نانو نشان می دهد.

He: He, Ne: Ne انرژی برهمکنش دو اتم یکسان از گازهای MP2/ 6-311 ++ G** با استفاده از نرم افزار گوسین 2003 و روش بر حسب فاصله میان مراکز دو اتم در حالت بهینه ارزیابی شد Xe: Xe, Ar: Ar, Kr: Kr برای گازهای  MP2/6311Gو همچنین روش و نتایج حاصل بر مبنای معادله لنارد- جونز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ادامه، مقادیر ضریب دوم معادله ویریال حالت هر گاز بر اساس معادله های ترمودینامیک آماری به تخمین درآمد که نتایج حاصل از آن با نتایج داده شده در منابع علمی قابل مقایسه است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

با استفاده از نرم افزار گوسین و روش MP2 /6 - 311+ G انرژی برهمکنش دو اتم از گازهای C2H4: O2, CO:CL2 و CO2:CO2  و همچنین روش MP2/6-311++G** برای دو اتم از گازهای CO2:H2O و همچنین روش B3LYP/6-31G برای دو اتم یکسان از گاز O2:O2 بر حسب فاصله میان مراکز دو اتم در حالت بهینه ارزیابی شد و نتایج حاصل بر مبنای معادله لنارد- جونز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ادامه، مقادیر ضریب دوم معادله ویریال حالت هر گاز بر اساس معادله های ترمودینامیک آماری به تخمین درآمد که نتایج حاصل از آن با نتایج داده شده در منابع علمی قابل مقایسه است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این مقاله انتقال گرما در گاز آرگون بین دو دیوار ساکن از کانال با ابعاد نانو، با استفاده از روش دینامیک مولکولی بررسی شده است. مقایسه بین دقت حل دو بعدی و سه بعدی نشان می دهد که برای مدل کردن اثر نیروی دیواره بر انتقال گرما، دقت حل دینامیک مولکولی دوبعدی کافی نیست. حل دوبعدی مقدار چگالی و دما در نزدیکی دیوارها را کمتر از مقادیر مربوط به حل سه بعدی پیش بینی می کند. در نظر گرفتن اثر ابعاد میدان بر دقت نتایج حل گرمایی نشان داد که ابعاد کانال در راستاهای تناوبی را باید حداقل به اندازه فاصله پویش آزاد مولکولی گاز در نظر گرفت تا نتایج مستقل از ابعاد میدان گردد. توزیع خواص سیال در عرض کانال نشان می دهد که مستقل از اختلاف دمای اعمال شده، وجود نیروی دیواره پروفیل دما و چگالی در گاز را تا فاصله ای حدود یک نانومتر از سطح دیوار به شدت تغییر می دهد. علاوه بر تغییرات چگالی ناشی از وجود نیروی دیوار در این ناحیه، اختلاف دما بین دیوارها نیز باعث تغییر در توزیع چگالی در مجاورت دیوار می شود. افزایش اختلاف دمای دو دیوار به بیشتر از 20 درجه کلوین، تغییر چگالی قابل توجهی به مقدار بیشتر از 5 درصد را نسبت به توزیع چگالی گاز در حالت دیوار همدما بوجود می آورد. تغییرات چگالی به وجود آمده در اثر اختلاف دما در مجاورت دیوار، منجر به عدم تطابق پروفیل توزیع دمای بی بعد و ضریب انتقال حرارت هدایتی محاسبه شده در گاز برای اختلاف دماهای مختلف می شود.

رشد نانوساختارها را در شبکه الماسی تحت زاویه مایل با روش مونت کارلو و تولید اعداد تصادفی شبیه سازی نمودیم. مرحله هسته بندی به دو صورت مربعی و مثلثی انجام شد. در مرحله هسته بندی، برهم کنش ذرات ابتدا مطابق پتانسیل لنارد جونز و سپس پتانسیل سه ذره ای ترسف انتخاب گردید. همچنین ساختار شبکه در رشد حجمی نیز الماسی در نظر گرفته شد. با تغییر پتانسیل از لنارد جونز به ترسف مقادیر ناهمواری سطح در هر دو هسته بندی مربعی و مثلثی کاهش یافت. اثر زاویه فرودی بر روی رشد به وسیله تراکم بسته بندی و ناهمواری سطح بررسی گردید. نتایج امان نشان داد با افزایش زاویه فرود، تراکم بسته بندی کاهش و مقدار ناهمواری سطح افزایش یافت.

هدف اصلی این پژوهش بررسی مدول الاستیک طولی نانوکامپوزیت های تقویت شده با نانولوله های کربنی زیگزاگ و آرمچیر در نسبت های حجمی و منظری متفاوت با شبیه سازی المان محدود است. برای این منظور، یک المان حجمی سه فازی برای مدلسازی رفتار نانوکامپوزیت به کار گرفته شد و از المان های فنری غیرخطی برای مدلسازی اتصالات محیط فاز واسط استفاده و نیروی موثر بین نانولوله و رزین براساس پتانسیل لنارد-جونز تعیین شد. پس از ارزیابی و صحت سنجی مدل، مدول الاستیک و ضریب پواسون نانوکامپوزیت های تقویت شده با نانولوله های کربنی زیگزاگ و آرمچیر در نسبت های حجمی و منظری متفاوت استخراج گردید. با افزایش نسبت های حجمی و منظری نانولوله، مقدار مدول الاستیک المان حجمی کامپوزیت افزایش و ضریب پواسون کاهش یافت. در نسبت های منظری و حجمی یکسان، مدول الاستیک کامپوزیت های تقویت شده با نانولوله های آرمچیر و ضریب پواسون کامپوزیت های تقویت شده با نانولوله های زیگزاگ بیشتر می باشد. همین طور نتایج تحقیق نشان می دهد که مدول الاستیک کامپوزیت مستقل از مدول الاستیک فاز واسط است.